Bez optymizmu., ...

Mieszkam w świecie złudzeń. Łudzę się sama i pozwalam mnie łudzić.

noel

09 września 2005 o 12:48

zapraszam do swojego swiata...od razu zmienisz zdanie o swoim:) rozjasnij twarz usmiechem...nie dla mnie, dla siebie!

ERRAD

09 września 2005 o 10:51

Tą ścieżką wszyscy wędrujemy, z zaciśniętym w piąstce zielonym kamykiem...

Ava

09 września 2005 o 09:42

To chyba mamy zapisane w genach.

Madziulllka

09 września 2005 o 09:40

Chyba każdy mieszka w takim świecie...Pozdrawiam...:)

*linka*

09 września 2005 o 09:34

A czy każdy z nas się czasem nie łudzi? Może to nierozsądne, ale trudno się z tego wyleczyć.

szukajaca_prawdy

09 września 2005 o 09:22

Jak każda kobieta...

Nadzieja.

09 września 2005 o 08:29

przynajmniej zdajesz sobie sprawę z tej złudności a ja (głupia! głupia! głupia!) ciągle wierzę że świat (o ironio!) z tą złudnością to ściemnia...
:*

olalaaaa

08 września 2005 o 22:46

Tulipanku:*
wróci siła i optymizm....może inna...lepsza?
wyjeżdzam...:*

mondiala

08 września 2005 o 22:26

...czuje się podobnie,heh

InnaM

08 września 2005 o 22:19

Najgorzej jest, kiedy złudzenia ustępują miejsca rzeczywistości...