jakby

ale jak porozumieć się z państwem umarłych?

wpatruje się w lustra,

w korytarze luster odbitych w lustrach.

tam mknie kapelusz z rejem, falbany,

albo biel nagości w półmroku, mariola, stefania,lilka,

czeszące sługie włosy.

jeżeli wypadły poza czas i przestrzeń,

powinny być tam, gdzie cesarz Tyberiusz,

albo łowcy bizonów sprzed lat dwudziestu tysięcy.

ale one ciągle blisko i  tylko oddalają się,

powoli,rok za rokiem,

jakby dalej brały udział w naszym nieczystym balu