Pożegnanie.

nie ma zmiłowania

nie ma odkupienia

nie ma nas

nie ma

nie ma

      ***

 Postaram się nie wracać tutaj jak długo sie da. Nie wiem, może to bedzie dzień albo dwa, może tydzień. Może nie odejdę. Albo tylko pozornie. W końcu przyzwyczajeń nie da się łatwo zmienić. Będę pisać coś innego. W samotności moich myśli. Póki się nie pobieram.

Nie, nie stało się nic. Przynajmniej nic takiego, o czym trzeba byłoby głośno trąbić. Wypadałoby przyznać mu rację, że sama sobie nie poradzę, ale jestem uparta i spróbuję jeszcze raz.

Do przeczytania za jakiś czas. Pozdrawiam serdecznie.

P.S. chcę tylko znów wiedzieć kim jestem. Mniej-więcej. Raczej więcej.