...

może to coś zmieni.....w zasadzie dobrzeby było...

przez kilka godzin nie mogłam zasnąć...to było straszne...teraz praktycznie zawsze tak jest,ale kiedyś zasynałam jak mały bobasek,szybciuteńko przykładająć głowę do poduszki i wczuwająć sięw sen...........dziwne.....a później się mi śniło,że coś mnie dusi,jakaś liana,miotałam się po tym łóżku, próbując ją zerwać,tylko trochę roźluźniłam.okazało się,że to mój szalik, nałożony z powodu bólu gardła.

NIEDZIELA......czemu musimy czuć potrzebę chodzić do kościoła?????ja chyba czuję przymus...kiedyś było inaczej.......kościół był tym miejsce raz w tygodniu w jakiś wtorek albo czwartek, gdzie mogłam zapomnieć o wszystkim, pamiętająć tylko,zeby mechanicznie wstawać i siadać ze wszytkimi i oddać sięwspomnieniom, później z walkmanem na uszach wracałam do domu.wciąż od tej pory lubię wieczoorne spacery, przy gwiezdnym niebie - przejaw taniego romantyzmu...ale wczoraj pomogło mi to podjąć jakąśtam decyzję.więc nie lubię kościoła w niedzielę, tego tłoku ludzi, przychodząćych tylko po to, by stwierdzić,że ktoś ma nową fryzurę,ja lubię kościoł(jeżeli to tak można nazwać) jak z litery wynika budowlę,a nie zespół ludzi, twedy, gdy tam nikogo nie ma,ale żadko mam czas być w takim kościele.z reguły jak jest zbyt dużo ludzi to wychodzę.np.ostatnio byłam w kościele 6 min tylko,żeby pójść do spowiedzi,chociaż zresztą,po co mi ta spowiedź???i co ja tak o tym kościele????

nie chcee mi sie już nic,a jutro zaś ta buda:((( cholerna buda.niby jest miło,ale za długo się w niej siedzi i nie lubię niektórych osób,ale mamy już swoje niektóre piękne tradycje....

każdy z mojej pprzedniej klasy żyje swoim życiem i żadko która znajduje czas na rozmowę z innymi...może ja znam tylko takich ludzi?????nie wiem.idę już.pa