| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 26 | 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
Robi się dobrze. Choć było tak, że zostałam sama totalnie i nie wiedziałam co robić. Więc na tej ławce przy fontannie zaczęłam się modlić. Potem coraz lepiej. I najwspanialsze popołudnie od jakiegoś czasu. Więc znowu się poddaję. JEMU.
Mam zakaz opuszczania k.
Jak przestępca jakiś.
Godzę się z decyzją. Na razie widzę to tylko w ten sposób.
Ku*wa.
A każda chwila na wagę złota.
Kartony z rzeczami zajmują zbyt dużo miejsca.
Byle do wtorku, byleby to się wyjaśniło, byleby na najbliższe 10 lat.
Boję się. Każdy by się bał.
z przyczyn osobistych
palą mi się już buty i brakuje miejsca, w którym
mógłbym zaczerpnąć.
I proszę, nie dzwoń, przyjedź, można u mnie palić.
T.Różycki
Wczoraj zasypiając, już próbując rozłożyć mięśnie, czy woczrajszy dzień był ważny, wzięłam na siebie nową funkcję, myśli kołatały mi łbem, a potem w powietrzy wyczułam coś znajomego, dotarłam do bluzy, którą M. mi zostawił jakby było zimno...
Początkowo wydawało się, że mogę stracić wszystko. A przede wszystkim bezpieczeństwo. Zyskałam piękne wspomnienia, siłę. A w urzędzie tym, to mnie już znają.
Śniadanie i kolejne zawody-zwolnienie skończyło się wczoraj. A trener zadzwonił do mnie, żeby mi powiedzieć, że biegam. I poczułam się świetniej.
S. Moja kochana. Czasami docenia się coś, co się oddala, choćby odległością i czasem. 2 i pół roku w jednej ławce, jeden tydzień wakacji spędzany wspólnie, jedna kłótnia po niej cisza aż na pół godziny- i tak się właśnie tworzą więzi. W domu S. pierwszy raz byłam po ukończeniu LO, w sumie parę razy, a jednak jej mama powiedziała kiedyś, nie dość, że w sumie mogę zostać na noc, to jeszcze, że S. mówi o mnie tak często, że chyba mnie zamelduje w związku z tym. S. jest dla mnie cierpliwa jak nikt.
Ale od momentu mojego "move to kra" nie to jest najważniejsze. Przy S. mogę być sobą, mogę mówić to co myślę, bez filtracji i nie być spiorunowaną wzrokiem, że niby nie wypada. S. wiedziała, co mogłam powiedzieć po skończonym biegu.
Wracając do niedzieli. S. ma talent do robienia zdjęć i widzenia tego, co ładne. Więc na rynku przerwa. I takie zastanowienie-te konie nas stratują czy nie. Było mi przykro, że jestem chora, i że zachowuję się jak facet, to znaczy marudzę. Przed wejściem do akademiku, bo generalnie nie jestem zorientowana, jeśli chodzi o wejściówki w dni powszechne, mówię do S.-udawaj jakbyś tu mieszkała. Jak wejdziemy, trzeba skręcić na prawo i potem jest winda. Więc waletowałyśmy. Ale wcześniej było wino i śmiech. Mam nadzieję, że S. też się podobało.
Rano stroiłyśmy się-ubrałam spódnicę(2. raz w kra i odkryłam swój typ makijażu) i poszłyśmy na pewną ulicę, bo ktoś miał swoje święto i skutkach na całe życie. Było wiele znajomych twarzy. Co do nas, to przeżywałyśmy razem z nim. S. nie zdążyła na żaden z dwóch pociągów, na który zaplanowała, wylądowalyśmy w pizzerii, okazało się, że mam 50%zniżkę-byłam z siebie dumna. Cały czas padał deszcz. Potem S. pojechała. Nawet żegnać ją mi się podobało.
Tak się złożyło, że nie poszłam na zajęcia. Po tym winie, to z moich symptomów tylko kaszel został, taki trochę bolący, ale w moim przekonaniu byłam już zdrowa. Niemniej jednak, trzeba było "posiąść" usprawiedliwienie. Od 18.30 czekałam w przychodzni lekarskiej. lekarz się spóźnił 40 minut, ale taki sympatyczny, że nie miało się złości na niego. Przyjął mnie o 21., a byłam chyba 6 od początku, a czekało jeszcze z 15 osób(kolejkę tą nazwałam bardzo komunistyczną). Spisał moje wczorajsze objawy, zbadał gardło, żartował, opowiadał o sobie, pogadaliśmy o jeździe na rowerach, zapewnił mnie, że jeśli biegam, to powinnam mniej chorować, powiedział, że spływa mi coś z zatok, przepisał czopki i zadał fundamentalne pytanie: od kiedy do kiedy zwolnienie. Więc mam tydzień wolnego. Wczoraj myślałam, że jako całkiem zdrowa, jednak dziś okazuje się, że na nie zasłużyłam.
Przynajmniej ponadrabiam zaległości materii innej niż uczelniane.
Nie wiem czy tylko Kraków tak ma, ale kiedy mogę za dyszkę kupić sobie jakąś bluzeczkę z długim rękawem albo cuś, to nie mogę sobie odmówić. Tzn. tak było w tamtym tygodniu. A zawsze myślałam, że jestem odporna na manipulacje promocjami. Nieważne.
Wczoraj miała miejsce rozmowa telefoniczna między mną, a b.NieTeraz, w której usłyszałam, że mozna lubić mój głos(mniej-więcej tak to brzmiało). I tu się zdziwiłam, bo mam wiele wątpliwości z nim związanych. O!
Jak widać po charakterze notki-jestem z siebie zadowolona. Tylko jakoś trudno zrealizowac mi ilość stron zaplanowaną do przeczytania na dziś...Coś za coś, prawda?
Choć z drugiej strony, kiedy już miałam zamiar napisać o moim ulubionym miejscu w Krakowie, o tym, jak w tym budynku pięknie zapada zmierzch, jak jest tam czasem cichutko, choć wiem, że w każdym pokoju są ludzie, jak lubię tam przychodzić na herbatę( na śniadanie, obiad i kolację też się zdarzyło) i przede wszystkim, jak lubię ludzi tam mieszkających. Nie, chyba nie mam prawa. Wspomnienia, związany z tym miejscem są tylko moje i tych ludzi, z którymi je dziele. Za to im dziękuję, bo mnie to wzbogaca w każdej dziedzinie mojego życia. Więc niech po prostu będzie, że lubię chodzić tymi korytarzami, nawet jeśli są do siebie tak bardzo podobne.
A kanapek i tak trzeba było jeszcze dorobić.
I teraz wydaje mi się, że to jest tak jak z blogowiskiem, że nie każdemu( jeśli już to nielicznym i to bardzo) można opowiedzieć, że jest takie miejsce w internecie, w którym...czasami mieszkam z prawie stałym zameldowaniem na serwerze. Właściwie to stałym. No i mam sąsiadów, których się wybiera, więc się lubi.
Mam, co prawda, lekką gorączkę, ale to nie przeszkodziło mi obudzić się wyspanej o 6.
Jakoś tak staram się żyć pomiędzy zachwytem, a rozmyślaniem.
Myśli mi się dziś tęsknie o M.
Wczoraj z okazji dnia kobiet kupiłam sobie bluzeczkę, a co! I kiedy dumna z siebie szłam floriańską to miły pan wręczył mi goździkę( z dedykacją od jakichś partij, ale co tam), a wieczorem malutki kwiatuszeczek od dobrego znajomego(niech mu się powodzi teraz, bo tego potrzebuje). W środę zadzwonili do mnie czy nie chciałabym w rozmowach w toku statystować. Na co ja wspaniałomyślnie odpowiedziałam:"NIE", chociaż pojawienie się w tv jest czyms niewątpliwie ciekawym.
Odkąd przyjechałam do kra. zaczęło mi się wydawać, nie wiem jak to określić-że jestem gorsza. To nie tak, tamto nie tak, ludzi z którymi porozmawiać nie bardzo, bo mnie mało interesują tematy: moda, kosmetyki, faceci. Co prawda, słuchać nie za specjalnie umiem.
Czasami urzeczywistnianie marzeń nie jest za specjalnie dobre.
Nie mogę mieć nie kolorowych ubrań. Wydaje mi się, że mnie wtedy nie ma. Szaro się czuję.
Wydaje mi się, że to jest jak z ogłoszeniem. Celem bycia zauważonym, musi przykuwać uwagę. Być na odpowiednim poziomie wzrokowym( w przypadku człowieka odpowiedni wzrost. Mam), na odpowiednim poziomie szerokości( waga. Nie mam. W przestrzeni zajmuję zbyt mało miejsca) i posiadać odpowiednią formę(staram się nabywać).
W jakim celu?
Zieleń, granat, czerń, czerwień, żółty, fioletowy.Koraliki, kolczyki, lakier, włosy w odpowiednim ładzie lub nie.
Z której strony twarzy jestem ja? Wewnętrzna? Zewnętrzna? Środkowa? Cera, skorupa, jaskinia?
z oczu opadają im łuski
i pojmują
że prawdziwym przeznaczeniem
jest nieustanne wygnanie
z miejsc kolejno oswajanych
począwszy od zaklętego
widnokręgu dzieciństwa
M. oczekuje odpowiedzi. Ja nie mam asów w rękawie. Żadnego, nawet tego z serduszkiem.
Kumcia i *ka nominowała mnie do blogowej gry. I ja idąc sobie chodnikami myślałam czym się podzielić, żeby się nie wygadać za bardzo.
1. W ciągu jednych kolonii miałam dwóch chłopaków. Trzeba powiedzieć, że zostałam w rodzinie. Byli kuzynami.
2. Dosyć nietrzeźwa byłam raz w życiu.
3. W dokumentach mam 3 pisownie mojego imienia. Na szczęście, nie muszę udowadniać, że ja to ja.
4. Kiedyś jak wsadziłam palec nie tam, gdzie trzeba, to wigilię spędziłam na pogotowiu(rok '91)
5. Jak byłam mała to nie mówiłam "r" i nie chodziłam do przedszkola. Byłam może pięć razy. Kiedy się obudziłam podczas leżakowania zaczęłam na głos mówić "r".
Nie wiem, kto jeszcze nie brał w tym udziału, ale spróbuję trafić. Poprosiłabym Indywidualistkę, Clou, Magdusie i Słonecznika.
Bardzo chciałabym wiedzieć co czuję do M. Jest mi bardzo obcy. Jestem sobie obca ostatnio.