Archiwum luty 2007

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	01	02	03	04

Od wczoraj jestem. Z mocnym postanowieniem nauki- w chwili obecnej "tworzymy" moje zadanie domowe. Postanowieniem pracy-i jaka dla mnie, a dla jakiej ja? Przeciez boje sie odpowiedzialnosci.

I wiecie, spedzilam 24 i pol godziny w podrozy tam i z powrotem. I w miedzyczasie godzine w kra. Powiedzieli mi, ze jestem szalona. Byc moze. Poki czas.
a netu przez najblizsze 4 dni nie mam. Wybor wlasny.

Zyje, I to jak.

I ciagle szczesliwej podrozy.

O 11 juz sie kreci w glowie. Ach ten alkohol.

Dawno już konflikt między ja idealnym, a ja właśnie obecnym nie był tak wielki.

A jutro egzamin. Nie wiem jak będzie. Nie pierwszy i nie ostatni.

Dzwonił ojciec współlokatorki. Chyba się do niego przestała odzywać, to się martwi, ciepło w jego głosie i on do mnie: Córeńko, tylko nie mów jej,że dzwoniłem, bo znowu będzie psioczyć.

Czemu Ci którzy mają, nie wiedzą co mają?
Żeby ten tydzień był dobry.

Jakby mi już jutro odcieli neta, to udanego odpoczynku wszystkim.

Bardzo przyjemny dialog z Mamą, w którym zszokowałam ją wiadomością, gdzie jestem. I jej "Cooo?" Z niedowierzaniem.

Odwiedziłam dziś Profesora i jeszcze przypadkiem b. Od nazywania M. kamyczkiem.
Bo to cudni ludzie są. I wiele można się od nich nauczyć. A kawa smakowała wybiornie i jogurt tak pyszny. I tak minęło przedpołudnie.

Potem to już tylko standart. Komputer. Stanowczo za dużo czasu przy nim spędzam. Forma nałogu? Ucieczki raczej. Od środy przez miesiąc mnie tu nie powinno być. Jak się potoczy się zobaczy.
Plany na ferie już są. Na wakacje, o dziwo, też.

Już dziś, po 12. Współlokatorka: Dobrze Ci pier*ić(czyt:mówić, że nauka nie jest najważniejsza) przyjedziesz do domu, a mamusia da Ci cieplutki obiadek.
Osz Ty, zawrzało we mnie.
-Zostaw moją rodzinę w spokoju. I nie krzycz, jest po 23.
W nagrodę usłyszałam pełną gamę dźwięków: od pstrykania długopisem, włączania-wyłączania światła, pastowania butów, piłowania paznokci. Zmęczyła się po 2.

Czemu mam pecha do współlokatorek?

W "Plusie" znowu pojawiła się szarańcza. Tuż pod moim akademikiem jest własnie ten market. Do długich kolejek w kasie zdążyłam się przyzwyczaić, ale kiedy wpadnę wieczorem, to na dziwić się nie mogę pustym półką. Normalnie jakby ktoś robił zapasy przed wojną. Kiedyś, pamietam, to nawet chleba nie było.
A jeśli już o tym, to nie pamietam cyz pisałam, ale od początku stycznia mam nową współlokatorkę. Studiuję pokrewny kierunek do mojego, co czasem się przydaje. Współlokatorzy? Jeden z nich nie lubi sprzątać. Ostatnio wszyscy zaczęli jakieś prania robić. Uczę się gotować i smacznie mi to idzie. Odkąd zaczęłam się przygotowywać do egzaminu nie siadam do notatek z pustym brzuchem. A napełnienie go zajmuje mi sporo czasu. Właśnie,w plusie jest szlaona promocja na czekoladki z nadzieniem truskawkowym za 89 groszy. Całą tabliczkę zjadłam w 10 minut. Niestety, dziś wykupili...Ale w kuchni spotkałam dziś znajomą z piętra, która ma zawsze domowe obiadki-zaprosiła mnie na po sesji na bigos.
Właśnie, do domu na ferie jadę z żadaniami-pierogów, pomidorowej, mielonych, wątróbek i...ziemniaków. Bo odkąd mi się skończyły w grudniu, to nie jadłam. Odzwyczaiłam sie do cukru, bo się skończył. Ale dziś odkryłam, że mam dżemik jgodowy od Mamy. Pycha. I byłam w takim szoku smakowym, że zjadłam go razem z serkiem topionym ze szczypiorkiem.

Bo ja już nie chcę się dłużej uczyć tej gramatyki opisowej języka polskiego!

Brakuje mi równowagi.

2.luty. Nie wiem dlaczego od zawsze wydawał mi się ważnym świętem. Nawet, kiedy już stał się zwykłym dniem. Czy zawsze był?
Może dlatego, że przychodząc potem na niedzielną mszę zauważało sie brak "maluśki, maluśki" czy "lulajże">. Jezus dorósł. Paliło się wtedy świeczkę, taką dużą i żółtą. Ta świeczka miała cudne właściwości. Niosło się do domu ją i kiedy miało się wrażenie, że anomalia poodowe albo inne rzeczy zagrażają normalnemu biegowi świata, należało ją zapalić o modlić się. Pomijając momenty, kiedy służyła jako normalne świeczka, gdy znikało światło, była zapalana dwa razy. Może dlatego w ten sposób pamiętam?

Świeczki nie miałam, to tak smao jak palmy-od dwóch lat nie mam. Na mszy byłam. I co mnie tutaj zadziwia, że średnia wieku na mszy, gdzie nie ma gdzie igle wpaść to dwadzieścia parę lat. To jacy my w końcu jesteśmy?

Potem zupełnie przypadkowo byłam na gofrach w pięknym, przytulnym mieszkaniu. Z ludźmi,których, oczywiście, nie znam. Co nie zmienia faktu, że było fajnie.(słówko-wytrych). A teraz jestem u siebie. I 2. luty ciągle trwa.

U nas na forum pojawił się wątek, w którym wypisuje się radości dnia. Staram się je wynajdywać. To samo powiedział mi pan z budki.

Przed Krzyżem wszystko wygląda inaczej. Ale to czasami tylko. Nie bać się, że coś się stanie, ktoś uderzy. Nie mówić więcej: musiałam tak zrobić, nie było wyboru. Taka mała ja i taki kochający ( mnie, tak, mnie!) ON.

To dlatego życie ciągle jeszcze trwa.

...

Kalendarz

Strony

Archiwum

Archiwum luty 2007

Bez tytułu

Bez tytułu

Bez tytułu

Bez tytułu

Bez tytułu

Smakowo.

2.

Bez tytułu

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	01	02	03	04

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	01	02	03	04

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
29	30	31	01	02	03	04
05	06	07	08	09	10	11
12	13	14	15	16	17	18
19	20	21	22	23	24	25
26	27	28	01	02	03	04