...

Wigilia klasowa zaskoczyła mnie. Zmieniliśmy się bardzo. Na pozytywnie. Nie czułam się sama pośród nich. Przyjaciel naciągnięty na rozmowę, chwile szczerości,pocałunek w przelocie. W głowie ciche pytanie: ja? W życzeniach-pisz dalej takie wiersze...w głowie: nie napiszę, nie zrozumiesz. Życzenia: znalezienia miłości-miłości się nie szuka.jest albo jej nie ma. Spełnienia marzeń-najpierw trzeba je mieć.Piękne życzenia od ludzi znanych tylko na cześć. I prezenty...

Myślałam wtedy-tak, hestem szczęściarą. Udało mi się! Choć to cud, że tu jestem. Albo zrządzenie losu. Całe moje życie jest chyba takim psikusem.Czasem gratis...

Podobało mi się dawać tą radość. Wywoływać uśmiech na twarzy.

Dwa kolejne aniołki. w głowie myśl-może jeszcze maske aniołka?

Potem świadome łamanie reguł. To sie chyba nazywa grzechem. Właściwie bez chyba. Napewno. Słowa, na które nie zasługuję. Za które nie chcę ponosić odpowiedzialności. Nie chciałam ich i nie prosiłam. Sprostać wymaganiom?

I olbrzymia bitwa ze sobą. Przegrałam. Tak, jestem złym człowiekiem. Wiem, mówi się trudno.

Boże, nie chcę już być zabawką!!Ani chorobą! Rozumiesz? Ucieknę od Ciebie, od nich, przede wszystkim od siebie. To mi wychodzi. Wiem. Wypada powtórzyć poraz kolejny. Taki wstyd, łamanie obietnic danych sobie. Wydaje mi się, że już mam to co ustawowo pownnam mieć, więc po co jeszcze?

W życzeniach-rozwiązania problemu, z którym się zmagasz.Niewielki postęp-już wiem, który to.

Wiem, że idą święta. Ja nrzekam. Bóg się rodzi, a ja płaczę. W środku ma być czysto-u mnie gormadzi sie brud. Ale przez ostatnie kilka miesięcy miałam wysprzątane, więc może mam prawo tak sobie w bałaganie?

Samotność jest tym, czego potrzebuję. Mam inflację na samotność i deficyt-niegdzie nie mogę jej znaleźć.

Boże, wiesz co? Może Ty tak nie spełniaj moich życzeń przedmodlitewnych? Bo z tego zamieszanie wychodzi. W końcu sam wiesz, co jest dobre.To ukulaj jakiś ciekawy scenariusz dla kogoś takiego jak ja. Byle bez rutyny, godzę się na większość rzeczy.Proszę...